Nadeszła chwila, kiedy to unixowe konta nie wystarczają do obsługi poczty. Witajcie wirtualni userzy.
Dlaczego postgres? Ponieważ bardzo nie lubię mysqla.
Podczas migracji korzystałem z różnych opisów dostępnych w sieci, wiele informacji (oraz trigerów :) ) zaczerpnąłem ze strony depesza oraz ze strony Baseciqa . Okazało się jednak, że w powyższych opisach, oraz w wielu innych jakie google podsuwały, brakowało kilku kluczowych elementów aby exim działał tak jak powinien działać serwer pocztowy. Tym „drobiazgiem” była przede wszystkim nieomówiona autoryzacja użytkowników wysyłających pocztę. Silnie podpierając się stroną ( http://devel.reinikainen.net/attachments/Exim/configure ) uruchomiłem możliwość wysyłania poczty wirtualnym użytkownikom.
Uff, następuje pierwsza próba wysłania maila. I zonk. Okazuje się, że exim dokleja swój primary hostname do adresu mailowego nadawcy. Czyli miałem nadawce takiego:
„user@wirtualna.domena.tld@moj.komputer.tld”
Tutaj wszystko zamykało się w jednej linijce:
control = submission/sender_retain
Kolejna próba.. I? Pełny sukces! Zadziałało!