Archiwa tagu: postgresql

Weryfikacja nadawcy maila część 2.

Założenie: chcemy pozwolić aby użytkownik, który przeszedł autoryzację, mógł wysłać maila z polem „From:” zawierającym jego główny adres mailowy lub alias prowadzący do bazowego konta.

Opis z poprzedniego wpisu załatwiał nam część do momentu „lub alias”.  Czyli mieliśmy tak:

deny

authenticated  = *
condition      = ${if eq {$authenticated_id}{${lc:$sender_address}}{no}{yes}}
message         = rejected: Nieprawidłowy nadawca.

Czyli potrzebujemy rozbudować to o warunek sprawdzający czy adres nadawcy jest aliasem do użytkownika, którym użytkownik się zautoryzował. Zaimplementowanie tego jest mocno uzależnione od sposobu przechowywania tych danych w konkretnej instalacji. I różnica powinna sprowadzić się do przepisania warunku w selekcie. Tutaj zapytanie będzie dostosowane do mojej bazy, która jest bardzo podobna do omawianej w innych wpisach na tym blogu. W międzyczasie od napisania poprzedniego artykułu, zmieniłem trochę ten warunek, obecnie wygląda następująco:
condition = ${if or {
{ !eqi{$authenticated_id} {$sender_address}}\
{ !eqi{$authenticated_id} {${address:$header_From:}} }\
}\
}

Czyli mamy tutaj drugi test (dodatkowo sprawdzam nagłówek „From:”) oraz została odwrócona logika warunku. Drobiazg:)

Zdefiniujmy zapytanie do bazy danych zwracające nam wszystkie aliasy dla danego konta. Nie możemy zapomnieć także, że to zapytanie powinno zwrócić także głównego użytkownika!:)
PGSQL_Q_AUTH = SELECT alias FROM aliasy WHERE destination = '${quote_pgsql:$authenticated_id}' UNION SELECT '${quote_pgsql:$authenticated_id}'

Oraz warunek, który sprawdza nadawcę:

!condition = ${if and{\
{forany{<\n ${lookup pgsql {PGSQL_Q_AUTH}}}{eqi{$item}{$sender_address}} }\
{forany{<\n ${lookup pgsql {PGSQL_Q_AUTH}}}{eqi{$item}{${address:$header_From:}}} }\
}\
}

Smacznego!

P.S. Nie mam pojęcia dlaczego tak trudno jest w wordpressie użyć tabulacji do robienia wcięć w tekście. Sprawdzałem jakieś dwie wtyczki, bez pozytywnego rezultatu. I z tego powodu, wpisy eximowe wyglądają okropnie.

Exim i aliasy z bazy postgresowej

Aliasy trzymam w bardzo prostej tabelce:

CREATE TABLE aliasy
(
id serial NOT NULL,
alias text NOT NULL DEFAULT ”::text,
destination text NOT NULL DEFAULT ”::text,
CONSTRAINT aliasy_pkey PRIMARY KEY (id)
);

CREATE UNIQUE INDEX ind_alias
ON aliasy
USING btree
(alias);

CREATE TRIGGER cleanup_aliases
BEFORE INSERT OR UPDATE
ON aliasy
FOR EACH ROW
EXECUTE PROCEDURE cleanup_aliases();

CREATE OR REPLACE FUNCTION cleanup_aliases()
RETURNS „trigger” AS
$BODY$
DECLARE
BEGIN
NEW.alias := trim(both FROM lower(NEW.alias));
NEW.destination := trim(both FROM lower(NEW.destination));
RETURN NEW;
END;
$BODY$
LANGUAGE 'plpgsql’ VOLATILE;

Do tego jest trigger mający na celu zapisać w bazie dane małymi literami z obciętymi spacjami na początku oraz końcu. Ten trigger jest zapożyczony z blogu depesza.

Sam ruter w eximie wygląda następująco:

aliasy_postgres:
driver = redirect
allow_fail
allow_defer
data = ${lookup pgsql{ SELECT destination FROM aliasy where alias = (’${quote_pgsql:$local_part}@${quote_pgsql:$domain}’) }}

Exim + postgresql

Nadeszła chwila, kiedy to unixowe konta nie wystarczają do obsługi poczty. Witajcie wirtualni userzy.

Dlaczego postgres? Ponieważ bardzo nie lubię mysqla.

Podczas migracji korzystałem z różnych opisów dostępnych w sieci, wiele informacji (oraz trigerów :)  ) zaczerpnąłem ze strony depesza oraz ze strony Baseciqa . Okazało się jednak, że w powyższych opisach,  oraz w wielu innych jakie google podsuwały, brakowało kilku kluczowych elementów aby exim działał tak jak powinien działać serwer pocztowy. Tym „drobiazgiem” była przede wszystkim nieomówiona autoryzacja użytkowników wysyłających pocztę. Silnie podpierając się stroną ( http://devel.reinikainen.net/attachments/Exim/configure ) uruchomiłem możliwość wysyłania poczty wirtualnym użytkownikom.

Uff, następuje pierwsza próba wysłania maila. I zonk. Okazuje się, że exim dokleja swój primary hostname do adresu mailowego nadawcy. Czyli miałem nadawce takiego:

„user@wirtualna.domena.tld@moj.komputer.tld”

Tutaj wszystko zamykało się w jednej linijce:

control       = submission/sender_retain

Kolejna próba.. I? Pełny sukces! Zadziałało!

Kolejnym etapem będzie uruchomienie aliasów.