Podczas dotychczasowych opisów konfiguracji Exima umknęła mi kwestia weryfikacji nadawcy, czy nadawca jest taki sam jak użytkownik, który się zautoryzował poprzez SMTP AUTH. Na tą sytuację zwrócił mi uwagę Adrian H. Dzięki :)
Przykładowo, mamy konto pocztowe zbieram_spam@kolekcja.mejor.pl , w programie pocztowym konfigurujemy w połączenie do serwera SMTP użytkownika zbieram_spam@kolekcja.mejor.pl , natomiast w ustawieniach konta możemy wprowadzić: prezes_firmy@kolekcja.mejor.pl . Czyli w mailu pojawi nam się From: prezes_firmy@kolekcja.mejor.pl pomimo tego, że nie mamy prawa korzystać z tego konta.
Musimy więc porównać, czy sender, czyli nadawca jest taki sam jak użytkownik, który odmeldował nam się loginem i hasłem. Zatem w acl_check_data (czyli tak naprawdę w acl_smtp_data) , gdzieś blisko początku, dodajemy:
deny authenticated = *
condition = ${if eq {$authenticated_id}{${lc:$sender_address}}{no}{yes}}
message = rejected: Nieprawidłowy nadawca.
Tutaj pojawił mi się mały dylemat, pisząc poprzednie teksty, przyjąłem odruchowo, że alias do konta jest aliasem służącym tylko do odbierania poczty. Pisząc obrazowo, jest konto zbieram_spam@kolekcja.mejor.pl do którego zakładamy aliasy: uwielbiam_ICIC@kolekcja.mejor.pl oraz icic_to_miedzynarodowi_spamerzy@kolekcja.mejor.pl
to mail przychodzący pod dowolny w/w adres wyląduję w jednym i tym samym maildirze. Natomiast pocztę można wysyłać jedynie jako zbieram_spam@kolekcja.mejor.pl . Natomiast Adrian zasugerował, że zbieracz_spamu mógłby także chcieć wysłać maila jako icic_to_miedzynarodowi_spamerzy@kolekcja.mejor.pl . A tego powyższy wpis nie dopuszcza.